Πρωταπριλιάτικη Κυριακή των Βαΐων

Τη θριαμβευτική είσοδο του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα εορτάζομε σήμερα.
Υποδεχόμαστε τον 'επί πώλου όνου' με τα βάγια που είναι σύμβολα των αρετών και των θείων έργων. Υποδεχόμαστε το Χριστό στο που είναι η προσδοκία των εθνών, ο παντοκράτωρ, η πραγματική χαρά και ειρήνη, ο θριαμβευτής, ο ανιστών τους νεκρούς.
Την Κυριακή των Βαΐων, οι γυναίκες και τα μικρά παιδιά προσφέρουν στην εκκλησία τα "Βάγια", για να μοιραστούν από τον ιερέα μετά τη Θ. Λειτουργία. Είναι μικρά μπουκετάκια μπλεγμένα περίτεχνα με κλωνάρια δάφνης και φοίνικα, γαρύφαλλα και βιολέτες. Από το βράδυ της Κυριακής των Βαΐων μέχρι την Κυριακή του Πάσχα οι εκκλησίες του νησιού γεμίζουν από χιλιάδες επισκέπτες, που καταφθάνουν στο νησί της Μυκόνου για να γιορτάσουν με γνήσιο τρόπο τη μεγάλη αυτή γιορτή.
Μετά την Θεία Λειτουργία το πρωί στη Μητρόπολη, πραγματοποιήθηκε λιτανεία, με πρωτοπόρους τα μικρά παιδιά που συναγωνίστηκαν ποιο έχει το μεγαλύτερο βάγιο, και περνώντας από τον γιαλό τραγουδούσαν το γνωστό από τα παιδικά μας χρόνια :
"Βάγια, Βάγια των Βαγιών
τρώμε ψάρι και κολιό,
και την άλλη Κυριακή
τρώμε το ψητό αρνί"

ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ

Η πρώτη μέρα του μήνα, η πρωταπριλιά, είναι η μέρα πουσυνηθίζεται να λένε το πρωταπριλιάτικο ψέμα. Σε πολλά μέρη της γηςεπικρατεί αυτό το έθιμο, κατά το οποίο, με αθώα ψέματα, ο ένας προσπαθείνα ξεγελάσει τον άλλο και να προκαλέσει το γέλιο.
Σε πολλά μέρη του κόσμου συνηθίζεται το πρωταπριλιάτικο ψέμα. Κανείς δενξέρει από πότε επικράτησε αυτή η συνήθεια. Μια εκδοχή έχει σχέση με τουςΚέλτες, που άρχιζαν το ψάρεμα την πρώτη μέρα του Απριλίου.
Οι ψαράδες τουΑτλαντικού περίμεναν να κοπάσουν οι άγριες τρικυμίες του χειμώνα και μετις αρχές της άνοιξης έφευγαν για ψάρεμα. Μεγάλα ψάρια μπορεί να μηνέπιαναν πάντα εκείνοι οι τολμηροί ψαράδες, αλλά οι ιστορίες πουδιηγούνταν, όταν γύριζαν από τις ψαριές τους, άφηναν τους ακροατές με τοστόμα ανοιχτό.
Αυτό το έθιμο, να ξεγελάμε φίλους και γνωστούς, τοσυνηθίζουμε και στην Ελλάδα.
Προσοχή, όμως, παιδιά! Το ψέμα θα πρέπει ναείναι αθώο και το έθιμο ισχύει μόνο για την 1η Απριλίου, γιατί όπως λέεικαι η παροιμία "ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται!"
Στην αρχαιότητα, ο Απρίλιος ήταν αφιερωμένος στη θεά Αφροδίτη, και στην αρχαία Αθήνα το μήνα αυτό γιόρταζαν τα Ανθεστήρια, τη γιορτή της άνοιξης.Η λαϊκή παράδοση περιγράφει τις καιρικές αλλαγές του Απρίλη με το δίστιχο:
"Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα
χαρά σ' εκείνο το ζευγά που 'χει πολλά σπαρμένα"
και τον χαρακτηρίζει ως το μήνα της ανθοφορίας, λέγοντας:
"Ο Μάης έχει τ' όνομα, κι ο Απρίλης τα λουλούδια."

Η ελληνική παράδοση ονομάζει τον Απρίλη Λαμπριάτη, γιατί συνήθως το μήνααυτό γιορτάζουμε το Πάσχα, τη μεγαλύτερη χριστιανική γιορτή τηςορθοδοξίας. Η περίοδος της Μεγάλης Σαρακοστής, με την ψαλμωδία τωνχαιρετισμών, ολοκληρώνεται την Παρασκευή που στις εκκλησίες ψάλλουν τονΑκάθιστο Ύμνο και ακολουθούν η Ανάσταση του Λαζάρου, η Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών και η Ανάσταση του Χριστού.
Η γιορτή του ʼγιου Γεώργιου είναι η αρχή της καλοκαιρινής περιόδου γιατους κτηνοτρόφους, που αφήνουν τα χειμαδιά κι ανεβαίνουν στα βουνά με τακοπάδια τους.