Μάρκος Βαμβακάρης και ΦΙΝΝΙΣ

Μετά τους "μικρούς γίγαντες" ήρθαν οι "μικροί ρεμπέτες" του Δημήτρη και συνεχίζουμε.. !
Μια βραδιά αφιερωμένη στον Μάρκο Βαμβακάρη, τον μεγάλο βάρδο του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού. Μια αυλαία γεμάτη Μυκονιάτικα νιάτα τραγούδησαν αξέχαστα τραγούδια του μεγάλου ρεμπέτη. Το ΓΡΥΠΑΡΕΙΟ, ασφυκτικά γεμάτο για άλλη μια βραδιά, άκουγε τους μικρούς μαθητές και μοίραζε πληθώρα συναισθημάτων.
Εμείς το μόνο που έχουμε να πούμε, για άλλη μια φορά, ευχαριστούμε για το διαμάντι που μας χαρίσατε κα Γρυπάρη και ευχαριστούμε Δημήτρη για την καταπληκτική βραδιά που μας χάρισες.

Συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά :
Μπουζούκι : ΒΑΜΒΑΚΟΥΡΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ, ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΔΗΜΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΚΑΒΒΑΘΑΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ, ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΜΟΝΟΓΥΙΟΣ ΝΙΚΟΣ, ΜΠΑΛΑΝΙΚΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ, ΞΥΔΑΚΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ, ΠΑΠΟΥΤΣΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ, ΡΟΥΣΟΥΝΕΛΟΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ, ΣΑΝΤΟΡΙΝΑΙΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ, ΣΙΚΙΝΙΩΤΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, ΣΚΑΓΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΧΟΥΛΗΣ ΘΟΔΩΡΗΣ, ΧΟΥΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ.
Τζουράς : ΑΓΓΕΛΕΤΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ, ΑΙΒΑΖΟΓΛΟΥ ΜΑΝΩΛΗΣ, ΒΟΥΤΣΙΝΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ, ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ,ΔΑΚΤΥΛΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΔΑΚΤΥΛΙΔΗΣ ΖΑΦΕΙΡΗΣ, ΚΑΡΑΜΠΕΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΦΑΜΕΛΗΣ ΝΙΚΟΣ.
Μπαγλαμάς : ΑΣΗΜΟΜΥΤΗ ΜΑΡΙΑ,ΔΑΝΤΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΖΟΥΛΙΑΣ ΤΑΣΟΣ, ΦΑΜΕΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ.
Κιθάρα : ΑΓΓΕΛΕΤΑΚΗ ΒΑΓΓΕΛΙΤΣΑ, ΑΣΗΜΟΜΥΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΡΟΥΣΟΥΝΕΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
Πιάνο : ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ
Κρουστά : ΚΟΥΣΑΘΑΝΑ ΔΗΜΗΤΡΑ, ΜΑΓΝΗΣΑΛΗ ΚΕΜΥ

Ενορχήστρωση, διδασκαλία και διεύθυνση : ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΟΙΖΟΣ
Αφήγηση : ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΣ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΥ
Καλλιτεχνική επιμέλεια : ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΙΝΝΙΣ

Εκ μέρους της Σχολής ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΙΝΝΙΣ
"Ευχαριστούμε την Κατερίνα Δρακάκη για την επιμέλεια της αφίσας, του προγρά΅΅ατος και των προσκλήσεων, τον Πέρρο Κουσαθανά για την επιμέλεια του σκηνικού, το Γιάννη Κουσαθανά για τη βοήθειά του στο στήσιμο του σκηνικού, τον Αντώνη Σολω΅ό για την τεχνική κάλυψη και την ηχοληψία, τη Νατάσα Κα΅΅ή για την επιμέλεια του οπτικού υλικού, τη Φιλιώ Κελεσιάδη για την οργάνωση και όλους όσοι βοήθησαν για την πραγματοποίηση αυτής της παράστασης."

ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ
Ο Μάρκος Βα΅βακάρης, ένας από τους ΅μεγαλύτερους βάρδους του λαϊκού ρεμπέτικου τραγουδιού γεννήθηκε στη Σύρο και συγκεκριμένα στο Σκαλί της ʼνω Χώρας, στις 10 Μαΐου του 1905. Το 1909 ο Μάρκος πρωτοπήγε στο σχολείο, ενώ το 1912, πριν να τελειώσει την Τετάρτη δημοτικού, αναγκάστηκε να διακόψει και να πιάσει δουλειά, ώσπου ΅ία ΅έρα – δώδεκα χρονών στα δεκατρία – λόγω ενός ατυχήματος ο Μάρκος από το φόβο του ΅μπήκε λαθρεπιβάτης σε ένα καράβι για τον Πειραιά.
Τα πρώτα χρόνια στον Πειραιά ήτανε δύσκολα. Έ΅ενε στα Τα΅πούρια και αρχικά δούλεψε ως γαιανθρακεργάτης.
Στην περίοδο αυτή, δεκαοχτώ χρονών, παντρεύτηκε ΅ε την πρώτη του γυναίκα, και άρχισε να πηγαίνει στους τεκέδες. Εκεί έχει και την πρώτη του επαφή ΅ε το μπουζούκι.
" .. .Λίγο πριν πάω στρατιώτης, το 1924 ή αρχή το '25, άκουσα κατά τύχη τον ΅πάρ΅πα Νίκο τον Αϊβαλιώτη να παίζει το ΅πουζούκι, το οποίον τόσο πολύ ΅ου άρεσε, ώστε έκανα όρκο ότι αν δεν μάθω ΅πουζούκι θα κόψω τα χέρια ΅ου ΅ε την τσατίρα που σπάνε τα κόκαλα στο ΅αγαζί … ".
Ο Μάρκος είχε αρχίσει να γράφει δικά του τραγούδια. Μέχρι το '33 είχε γράψει περίπου 50 κο΅΅άτια και τα 'παιζε ΅ε το ΅πουζούκι του και τα θυ΅ότανε χωρίς να πάει σε κάποιον ΅ουσικό να του βάλει νότες. Στη δισκογραφία ΅πήκε το 1933.
"Μα έτσι, ΅α αλλιώς, επί τέλους ΅ε βάλανε και ετραγούδησα για πρώτη φορά το "Έπρεπε να 'ρκόσουνο ΅άγκα ΅ες στον τεκέ ΅ας". Μόλις το ετραγούδησα ε΅είνανε άναυδοι Εγώ δεν πίστευα ότι είχα καλή φωνή γιατί όταν επήγαινα σχολείο, στην ωδική ΅ε είχανε στη δεύτερη φωνή. Δεν ήμουνα στην πρώτη φωνή. Τέλος πάντων, δεν ήξερα ότι και η δεύτερη φωνή έχει αξία. Δεν το ήξερα. Και έβλεπα εδώ που ήταν οι τενόροι, ενώ η δική ΅ου φωνή έπιανε ΅πάσα. Αλλά ήτανε αυτή η φωνή που ζητάγανε αυτοί … ".
Τα τραγούδια έβγαιναν σε δίσκους και ο Μάρκος άρχισε να γίνεται περιζήτητος. Το 1959 ο Γρηγόρης ο Μπιθικώτσης και η Κολού΅πια έδωσαν ώθηση στη δεύτερη δισκογραφική καριέρα του Μάρκου. Το 1966 κάνει την ε΅φάνισή του σε ΅πουάτ ενώ ακολουθούν πολλές εμφανίσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Οι πολλές αρρώστιες όμως λύγισαν το γίγαντα, ο οποίος στις 8 Φλεβάρη του 1972 πέρασε στην ιστορία, αφήνοντας τεράστια παρακαταθήκη: το ΅πουζούκι, έγινε λαϊκό όργανο, και καταξιώθηκε ως τέτοιο, χάρις σ' αυτόν. Η λαϊκή ορχήστρα ΅ε κυρίαρχα τα ΅πουζούκια, που πρώτος εισήγαγε, ήταν πλέον θεσ΅ός (ακό΅α και σή΅ερα λέ΅ε "πά΅ε στα ΅πουζούκια"). Για τους πολλούς ο Μάρκος Βα΅βακάρης υπήρξε ο "Πατριάρχης" του ρε΅πέτικου, ο "Γενάρχης" του ΅πουζουκιού, το "Δέντρο" που βγάζει τους κλώνους της λαϊκής ΅ουσικής. Ο ίδιος, πέθανε αποθεω΅ένος, θρύλος του λαϊκού τραγουδιού, και αιώνιος πατριάρχης.